Een hele serie reisdagen voor de boeg om van de Straat van Mozambique oostwaarts op te schuiven naar de Indische Oceaan. Dat betekent dat we vrijdag de 21e gebruiken om uit te slapen en te luieren. Volgens Laurens, onze reisleider, worden het nu erg drukke (reis)dagen, dus we nemen het er even van.
Hett zijn niet gigantische afstanden die je moet afleggen maar de wegen zijn beroerd en we gaan de bergen meer en meer in.
Op zaterdag rijden we dus naar Miandrivazo maar onderweg bezoeken we nog een zebu-markt. Zebu's zijn runderen met behoorlijke hoorns op hun kop en een forse bult op de rug. Die worden gebruikt als lastdier, om karren voort te bewegen, om rijstvelden te ploegen en natuurlijk voor de consumptie. Vanuit de hele omgeving komen handelaren hier naartoe en halverwege de middag wordt een deel hier direct op het veld geslacht.
In Miandrivazo komen we rond een uurtje of 3 aan en nemen een korte en gedeelde lunch in hotel La Pirogue dat werkelijk zijn langste tijd heeft gehad. Ik durf hier zelfs geen douche te nemen, dus dit hotel met z'n zwaar verweerde schrootjesplafond waar doorheen je de buitenlucht ziet gaat van mij op Tripadvisor slechts 1 sterretje scoren. Eén van de groepsleden dacht eerst dat hij op een kamer van personeel terecht was gekomen, om je enigszins een idee te geven. Overigens moet je voor luxe niet naar Madagascar, maar er zijn wel grenzen. Later in de middag zijn we het plaatsje met de bus ingereden tot aan de rivier, zo'n 4 km lager. Daar de zon netjes onder zien gaan terwijl mannen en vrouwen poedelnaakt in de rivier aan het badderen waren. Moet kunnen hier en zij generen zich niet, dus wij ook niet. Op de terugweg in een veel beter hotel even een biertje gedronken, een heus Malagassisch Three Horses Beer en daarna in een restaurant verderop pizza gegeten. Smaakte prima.
Op zondag zijn we echt de bergen ingetrokken voor een rit van ongeveer 220 km naar Antsirabe, natuurlijk bekend om zijn thermische baden. Hier hebben we ook eindelijk een behoorlijke supermarkt bezocht en de voorraad deet aangevuld, wat versnaperingen gekocht en een fles douchegel. In de hotels kennen ze niet meer dan een klein zeepje, dus ik zat zwaar verlegen om voldoende zeep om mijn haardos te kunnen reinigen. Hotel Hasina hier is prima, belooft wifi maar het werkt bij niemend. De douche is warm en het ontbijt kunnen we gebruiken bij de naastgelegen croissanterie. Prima dus.
Het stikt hier overigens van de vulkanen, dus hebben we nog een wandeling gemaakt rondom een vulkaanmeer. Hier zou door Jacques Cousteau zelf de diepte zijn gemeten en het meer zou zo'n 160 m diep zijn. Daar werden we echt belaagd door kinderen met de meest mooie steentjes en hangertjes. Bij 2 kindjes 2 steentjes gekocht in het kader van eerlijke handel drijven. Wat wel opviel was dat de meeste van die kinderen behoorlijk goed Engels spraken. Zij kregen dat op school met de opdracht dit goed te blijven oefenen. Meisjes van 10 tot 14 jaar die vaak beter Engels spreken dan sommige gidsen. Hadden we wel 2 steentjes voor over.
Hett zijn niet gigantische afstanden die je moet afleggen maar de wegen zijn beroerd en we gaan de bergen meer en meer in.
Op zaterdag rijden we dus naar Miandrivazo maar onderweg bezoeken we nog een zebu-markt. Zebu's zijn runderen met behoorlijke hoorns op hun kop en een forse bult op de rug. Die worden gebruikt als lastdier, om karren voort te bewegen, om rijstvelden te ploegen en natuurlijk voor de consumptie. Vanuit de hele omgeving komen handelaren hier naartoe en halverwege de middag wordt een deel hier direct op het veld geslacht.
In Miandrivazo komen we rond een uurtje of 3 aan en nemen een korte en gedeelde lunch in hotel La Pirogue dat werkelijk zijn langste tijd heeft gehad. Ik durf hier zelfs geen douche te nemen, dus dit hotel met z'n zwaar verweerde schrootjesplafond waar doorheen je de buitenlucht ziet gaat van mij op Tripadvisor slechts 1 sterretje scoren. Eén van de groepsleden dacht eerst dat hij op een kamer van personeel terecht was gekomen, om je enigszins een idee te geven. Overigens moet je voor luxe niet naar Madagascar, maar er zijn wel grenzen. Later in de middag zijn we het plaatsje met de bus ingereden tot aan de rivier, zo'n 4 km lager. Daar de zon netjes onder zien gaan terwijl mannen en vrouwen poedelnaakt in de rivier aan het badderen waren. Moet kunnen hier en zij generen zich niet, dus wij ook niet. Op de terugweg in een veel beter hotel even een biertje gedronken, een heus Malagassisch Three Horses Beer en daarna in een restaurant verderop pizza gegeten. Smaakte prima.
Op zondag zijn we echt de bergen ingetrokken voor een rit van ongeveer 220 km naar Antsirabe, natuurlijk bekend om zijn thermische baden. Hier hebben we ook eindelijk een behoorlijke supermarkt bezocht en de voorraad deet aangevuld, wat versnaperingen gekocht en een fles douchegel. In de hotels kennen ze niet meer dan een klein zeepje, dus ik zat zwaar verlegen om voldoende zeep om mijn haardos te kunnen reinigen. Hotel Hasina hier is prima, belooft wifi maar het werkt bij niemend. De douche is warm en het ontbijt kunnen we gebruiken bij de naastgelegen croissanterie. Prima dus.
Het stikt hier overigens van de vulkanen, dus hebben we nog een wandeling gemaakt rondom een vulkaanmeer. Hier zou door Jacques Cousteau zelf de diepte zijn gemeten en het meer zou zo'n 160 m diep zijn. Daar werden we echt belaagd door kinderen met de meest mooie steentjes en hangertjes. Bij 2 kindjes 2 steentjes gekocht in het kader van eerlijke handel drijven. Wat wel opviel was dat de meeste van die kinderen behoorlijk goed Engels spraken. Zij kregen dat op school met de opdracht dit goed te blijven oefenen. Meisjes van 10 tot 14 jaar die vaak beter Engels spreken dan sommige gidsen. Hadden we wel 2 steentjes voor over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten